İnternet oyun oynama bozukluğu (İOOB) için birinci basamak farmakolojik ve psikolojik tedavi ve etkinliği hakkında fazla bilgi bulunmamaktadır. Hemen hemen tüm İOOB tedavi çalışmaları için metodolojik eksiklikler bildirilmiştir ve müdahalelerin etkinliği hakkındaki bilgiler hala büyük ölçüde tutarsızdır (Evren 2020). Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) gibi (birincil veya ikincil) komorbiditelerle, bu bozukluklar için yaygın olarak kullanılan ilaçların İOOB ile ilgili sorunları azaltmaya yardımcı olabileceğini bildirmiştir. Bu nedenle, yalnızca İOOB tedavisinin değerlendirilmesinde saf İOOB vakalarını içeren çalışmalardan elde edilen sonuçlar, komorbiditeleri olan vakalara genellenemez (King ve Delfabbro 2019).

Farmakolojik Tedaviler

Şimdiye kadar tümü Güney Kore'de gerçekleştirilen farmakolojik çalışmalar, tipik olarak depresyon (bupropion, esitalopram) veya DEHB (metilfenidat, atomoksetin) tedavisinde kullanılan ilaçları değerlendirmiştir. Ön test son test tasarımını kullanan 3 çalışmada, 6 hafta (Han ve ark. 2010) veya 12 hafta (Bae ve ark. 2018) bupropion tedavisinden veya 8 haftalık metilfenidat tedavisinden (Han ve ark. 2009) sonra İOOB belirtilerinde azalma olmuştur. 

İki çalışma iki farklı ilacı karşılaştırdı; i) 12 haftalık bupropion ve essitalopram tedavisi (Nam ve ark. 2017) ve ii) 12 haftalık atomoksetin ve metilfenidat (Park ve ark. 2016). Her iki çalışmada da plasebo kontrol grubu yoktu. Her iki çalışmada da, ilgili ilaçlara yanıt olarak İOOB belirtileri azaldı ve iki ilacın etkinliğinde anlamlı bir fark bulunmadı.

İki farmakolojik çalışmada randomize tasarımlar kullanıldı ve bir kontrol grubu vardı. İlk çalışmada, 8 haftalık bir bupropion tedavisi, oyun süresi ve İOOB belirtilerinin azaltılması açısından plaseboya göre daha üstün bulunmuştur (Han ve Renshaw 2012). İkinci çalışmada, İOOB belirtilerinin tedavisinde 6 haftalık bupropion veya esitalopram tedavisinin plaseboya göre daha üstün olduğu ve belirtilerin azalmasının esitaloprama göre bupropion ile daha fazla olduğu bulunmuştur (Song ve ark. 2016).

Son olarak, BDT ve bupropionun birlikte uygulanmasını değerlendiren bir çalışma, kombinasyonun tek başına (psikoterapi olmadan) bupropiondan daha üstün olduğunu öne sürdü ve bu fark 4 haftalık takip boyunca devam etti (Kim ve ark. 2012).

Bilişsel Davranışçı Terapi (BDT) Temelli Psikoterapi

Son derlemeler, BDT'nin İOOB belirtilerinin tedavisi için en yaygın olarak benimsenen psikolojik yöntemlerden biri olduğunu göstermektedir (King ve Delfabbro 2019; Stevens ve ark. 2019; Zajac ve ark. 2020) .

Yakın tarihli bir çalışmada, Han ve ark. (2020), BDT programını tamamlayan hastaları (n=101) ve destekleyici tedaviyi tamamlayan hastaları (n=104) karşılaştırarak, BDT'li hastalarda BDT'nin etkinliğini incelemiştir. BDT programında, bir terapist ve dört ila beş hasta, her biri 90 dakika süren toplam 14 seans için haftada bir veya iki kez bir araya gelirken, destekleyici terapi grubu, 14 ziyareti tamamlayana kadar haftada bir veya iki kez bir psikiyatri polikliniğine katıldı. Destekleyici terapi grubuyla karşılaştırıldığında, BDT grubu İOOB'de (%66.3) daha fazla gelişme ve internet bağımlılığı, kaygı, dürtüsellik ve sosyal kaçınmada daha fazla azalma gösterdi. Yazarlar, BDT grubunda iyileşen hastalar arasında en büyük gelişmenin internet bağımlılığı, dikkat, depresyon, anksiyete, dürtüsellik, sosyal kaçınma ve aile uyumu alanlarında olduğunu bildirmiştir.

On iki bağımsız BDT çalışmasının bir meta-analizi, tedavi kazanımları kısa vadeli olma eğiliminde olmasına ve oyun oynamaya harcanan süreyi azaltmadaki etkileri belirsiz olmasına rağmen, BDT'nin İOOB belirtilerini ve eşlik eden depresyon ve anksiyeteyi iyileştirebileceğini öne sürdü (Stevens ve ark. 2019). Yazarlar ayrıca, İOOB için BDT'nin potansiyel uzun vadeli faydalarını belirlemek için daha titiz çalışmalara ihtiyaç olduğunu dile getirdiler.

Yeni yapılan bir meta-analiz, etkileyebilecek değişkenler kontrol edildikten sonra, farmakoterapiyi BDT veya çok seviyeli danışmanlık ile birleştirmenin en etkili tedavi seçeneği olduğunu ortaya koymaktadır (Chang ve ark. 2022).